بررسی دیدگاه پرستاران شاغل در بخش روان پزشکی در مورد عوامل تنش زا

زمینه و هدف : پرستاری حرفه ای پرتنش است . تنش بخشی از اجرای نقش های مراقبتی مستقیم و غیر مستقیم پرستاران می شود . علاوه بر مسائل و مشکلات بیماران که دلیلی برای تنش پرستاران است ، مسائل اجرایی ار قبیل شرایط کاری ضعیف و تقاضاهای غیر منطقی سازمان انرژی تمرکزی پرستاران را که باید صرف مراقبت بیمار گردد ، از آنان دور می نماید . تنش هم برای پرستار و هم برای سازمان ارائه دهنده خدمات پرستاری مشکل زاست ؛ ممکن است در اثر تنش شدید و طولانی مدت ، پرستاران دچار بیماری روان تنی و آسیب های دیگر بهداشت روانی شوند . تنش برای سازمان به دلیل ایجاد غیبت های مکرر ، جابه جایی ها ، کارشکنی و ... مشکل زا خواهد بود . بیشتر تحقیقات موجود بر روی تنش پرستاران بخش های جسمی تمرکز داشته و توجه به تنش پرستاران بخش روان نیز ضروری است . مطالعه حاضر با هدف تعیین ارزیابی دیدگاه پرستاران شاغل در بخش روان پزشکی در مورد عوامل تنش زا انجام شد .   روش تحقیق : این مطالعه توصیفی در مرکز آموزشی ، درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد . روش نمونه گیری در دسترس و واحدهای مورد پژوهش پرستاران شاغل در این مرکز بودند . ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود . داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آمار توصیفی در سطح معنی داری 05/0 p≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .   یافته ها : پرستاران مورد مطالعه ، نیروی انسانی ناکافی (100%) ، عامل کشمکش کادر پرستاری با یکدیگر (20%) ، ترس و نگرانی در مورد بیماران (80%) ، عدم همکاری اعضای دیگر تیم درمان (20%) ، آیین نامه ها و بخش نامه های غیر منطقی در مورد مراقبت ها (50%) ، اعضای مشکل دار خانواده بیماران (40%) ، تقاضای آموزشی از پرستاران (10%) ، بیماری های جسمی و روانی شخصی (10%) ، کمبود مهارت و آگاهی در مورد ارائه مراقبت های پرستاری در بخش روان (5%) را از عوامل تنش در این بخش ها دانستند .   نتیجه گیری : با توجه به تأثیر زیاد ناکافی بودن کادر پرستاری که خود عامل بسیاری از نگرانی های دیگر پرستاران از جمله ترس و نگرانی درباره بیماران و کشمکش بین کارکنان و خستگی و متعاقب آن عدم همکاری بین اعضا می باشد ، به نظر می رسد بهترین راه جهت کنترل بسیاری از عوامل تنش زا در پرستاری ، بکارگیری نیروی تخصصی و به تعداد کافی در بخش ها باشد .